Een kleine indruk vanuit malawi!

Deel 1, de reis:

Vrijdag 19 April was het dan zo ver! de reis naar Afrika, Malawi kon beginnen. Om 14:45 zijn we vertrokken vanuit schiphol Amsterdam naar Frankfurt. Eenmaal aangekomen in frankfurt hebben we direct weer ingecheckt voor onze volgende vlucht en even wat gegeten. Om 22:30 vlogen we vanuit Frankfurt naar de hoofdstad van Ethiopië: Addis Abbeba. De vlucht vanuit Frankfurt naar Ethiopië duurde ongeveer 8 uur en helaas kregen we allemaal weinig slaap. We werden rond 1 uur s'nachts verrast met warm eten in het vliegtuig wat er tussen het slapen wel in ging haha!
Rond 6 uur landde we in ethiopië, ik kon meteen merken dat ik in Afrika was geland want het was rond 6 uur all behoorlijk warm. Op het vliegveld van Ethiopië waren maar 2 gates waardoor we ongeveer 1 uur in de rij hebben gestaan om door de douane te komen. Eenmaal door de douane konden we nog even genieten van het uitzicht op de hoofdstad van Ethiopië voordat we om 8:30 ons laatste vliegtuig in stapte met als eindbestemming: Lilongwe, hoofdstad van Malawi. De laatste vlucht duurde ongeveer 4 uur.
Toen we aankwamen in Lilongwe was het erg bewolkt en het regende zelfs een klein beetje! (warm welkom!) Vervolgens zijn we voor de laatste keer door de douane gestapt en en zijn op zoek gegaan naar onze bagage!

Hier kwam ik echter een grote tegenvaller tegen, namelijk: mijn bagage was niet aangekomen in Lilongwe en lag nog steeds in Ethiopië! We zijn direct naar de infobalie gegaan en naar een heleboel geregel werd mij beloofd dat mijn tas over 1 á 2 dagen zou arriveren in Lilongwe. Hoe moeilijk ik het ook vond hebben we het vliegveld verlaten (zonder backpack) en hebben een taxi gepakt naar ons hotel in Lilongwe centrum: Korean garden lodge. De lodge lag 10 minuten lopen van het centrum af wat voor ons erg gunstig was! We hebben de spullen op onze kamer gelegd en zijn richting centrum gelopen. Desondanks dat Lilongwe de hoofdstad van Malawi is, is het verschil in cultuur en ontwikkeling in vergelijking met Nederland duidelijk zichtbaar. In het centrum van Lilongwe zijn we naar de shoprite (soort albertheijn) gegaan om water en eten in te slaan voor ons verblijf in de Korean garden lodge. Op het begin hadden we moeite met het pinnen van geld omdat niet elke bank onze kaart accepteerde, op navraag aan een inwoner hebben we gelukkig een goede bank gevonden waar we geld konden pinnen.

De volgende dag hebben we gezamenlijk in spanning gewacht tot 1 uur (om die tijd konden we bellen naar het vliegveld) En ja hoor! mijn backpack was gearriveerd op Lilongwe airport. We zijn direct in de taxi gestapt om de tas op te halen. Op de terugweg hebben we buskaartjes gekocht voor onze reis naar Blantyre de volgende dag!

Op maandag 21 April zijn we om half 8 vertrokken met de bus naar Blantyre. De busrit duurde ongeveer 5 uur. De busreis op zich was al een tour, ik heb mijn ogen uitgekeken naar de kraampjes langs de weg waar de lokale mensen zelfgemaakte meubels of eigen groente en fruit verkochten. Tevens was de natuur die we tijdens de reis zagen ongekend mooi, met grote bergen en veel planten. (want ja, bergen hebben we in Nederland dus niet..)

Na 5 uur kwamen we aan in Blantyre, wat de 2na grootste stad van Malawi is. Hier kwamen we voor de eerste keer in contact met rafael, we hadden van tevoren afgesproken dat rafael ons zou komen ophalen in Blantyre om die zelfde dag nog door te rijden naar onze échte eindbestemming: Muona. Rafael was erg aardig en ik voelde me gelijk erg welkom! Rafael heeft een pickup waardoor onze backpacks achter in de laadbak konden + 3 van ons erbij om lekker uit te waaien in het hete weer. De andere 2 konden voorin naast rafael.
Voordat we vertrokken zijn we eerst nog even naar de shoprite in Blantyre gegaan om onze laatste inkopen te doen voor in ons huisje in Muona (in Muona verkopen ze namelijk niet alles).

Toen begon onze laatste rit, wat ik het eerste half uur vanuit de laadbak van de pickup heb mogen beleven. de temperatuur was inmiddels erg gestegen in vergelijking met Lilongwe,
(rond de 38 graden!) Hierdoor was het lekker uitwaaien achter in de laadbak, tevens was het uitzicht op de omgeving ook onwijs mooi! En natuurlijk niet te vergeten: het zwaaien naar alle kinderen die voor het eerst een "azungu" (blank persoon) zien!
Na een half uur zijn Tasha en ik gewisseld met de rest en hebben we de rest van de rit langs Rafael gezeten, dit was erg leuk omdat we tijdens de lange rit al veel vragen konden stellen en Rafael beter konden leren kennen.

Rond half 6 hadden we dan uiteindelijk onze eindbestemming bereikt: Muona. Hier werden we direct warm ontvangen door de vrouw van Rafael: Adina. Adina werkt op de verloskunde afdeling in het ziekenhuis. We werden direct uitgenodigd voor het avondeten bij Rafael en Adina. Dit was erg fijn omdat we moe waren van de lange reis. Die avond heb ik voor het eerst sinds het begin van mijn reis goed gegeten (zelfs 2x opgeschept!). We zijn die avond vroeg gaan slapen om goed uitgerust onze eerste échte dag in Muona te beginnen.

De volgende ochtend, dinsdag 22-04 hebben we ons huisje voor de aankomende 3 maanden eens goed bekeken. het huis is erg ruim met 3 slaapkamers, een ruime zit, eetkamer en een grote keuken met opbergkast voor potten en pannen. en natuurlijk een douche en wc! helaas hadden we de avond van aankomst geen water. Gelukkig was het water in de ochtend weer aanwezig waardoor we de (koude) douche konden inwijden haha! Dit viel echter reuze mee omdat het erg warm was!

Op dinsdag en woensdag waren we nog vrij. We hebben deze 2 dagen gebruikt om uit te rusten van de reis. Tevens hebben we een rondleiding door het dorp gekregen van Rafael en hebben we voor de eerste keer wat dingetjes op de lokale markt gekocht. In de middag hebben we kennis gemaakt met de kinderen uit het dorp die erg niewsgierig waren naar de blanke nieuwkomers in het dorp. Op woensdag hebben we in de middag kennis gemaakt met onze begeleider voor de aankomende 3 maanden. Ziekenhuis matron: Mw. sheila Kadethe. We hebben het rooster doorgenomen en even gekletst, tevens hebben we kennis gemaakt met de directeur van het ziekenhuis: Mr. william Allen. Die trouwens verbazingwekkend goed nederlands spreekt!


Deel 2, de male en female ward:

Op donderdag 24-04 ging het dan toch echt beginnen, mijn stage in het Trinity hospital! we waren om half 8 aanwezig in de verzamelzaal voor het ziekenhuis personeel waar voordat de dagdienst begint het "morning report" besproken over wat er de afgelopen nacht is gebeurd op de verschillende wards. Dit was even omschakelen voor mij de eerste keer. Ik kon er weinig tot niks van verstaan, maar nu ik inmiddels in de 2e week zit merk ik dat ik er elke dag steeds een stukje meer van begrijp. Na het morning report hebben we een rondleiding door het ziekenhuis gekregen van Mw. Kadethe en zijn we vervolgens begonnen op onze eerste ward: De female ward! Hier hebben Tasha en ik in de eerste week stage gelopen (dit was helaas maar 2 dagen). We begonnen de dag met het oriënteren op de veelgebruikte formulieren en medicatie op de afdeling. Gedurende de 2 dagen op de female ward heb ik me gefocussed op het in kaart brengen van de vitale functies van de
patënten op de afdeling. Het was even wennen dat niet alle apparatuur waar we in Nederland over beschikken aanwezig is, dit wende echter snel. De eerste dag hebben we meegekeken met het uitvoeren van een bloedtransfusie die echter een stuk anders ging als in Nederland. De rest van de week heb ik geleerd medicatie klaar te maken en het natuurlijk ook te geven, een aantal voorbeelden hiervan zijn vooral intramusculaire en intraveneuze toedinging van medicatie.


De female en male ward zijn gecombineerd omdat er te weinig opnames waren om de wards appart draaiende te houden. Hierdoor werk je tijdens je dienst nauw samen met de collega's van de male ward en wissel je soms zelfs even van ward wanneer dit nodig is. de 2 dagen op de female ward gingen erg snel, dit mede door de vele indrukken die je tijdens de eerste 2 dagen krijgt.

Op vrijdag 25 april om 4 uur (onze dienst is van 7:30 tot 16:00 met 1 uur pauze) eindigde onze laatste dienst op de female ward. En begon ons eerste officiele weekend in muona! echter hebben we niet zo veel gedaan in het weekend, het was erg was (rond de 41 graden) waardoor het veelste warm was om veel activiteiten te ondernemen. We hebben op zaterdag voor het eerst onze kleding gewassen (met de hand!) en zijn nog even naar de lokale markt geweest om bananen, brood, tomaten etc. te kopen. Voor ik het wist was het alweer zondag avond en begon de voorbereiding op de 2e dit maal volle stage week op de male ward.

Op maandag 28 april begon onze week op de male ward. Ik was echter al een stuk beter bekend op de ward omdat we veel ervaring hadden opgedaan om de female ward. (de wards komen overeen). Ook deze week begon elke ochtend met het morning report (wat ik steeds beter versta). We hebben elke ochtend standaard de vitale functies afgenomen bij de patiënten op de male ward. De male ward had echter wel een aantal interesante opnames, zo was er een patiënt met een scereto tractie (dit is het rechtzetten van een botbreuk doormiddel van gewichten aan de voet). Ook was er een patiënt die was aangevallen door een krokodil en hierdoor een grote beenwond had en een arm was verloren! Voor de rest kwam je veel gevallen van severe (ver gevorderde) malaria tegen. Wanneer deze mensen werden opgenomen waaren ze vaak al helemaal buiten bewustzijn. Er werd dan ook een malaria test gedaan en een canule geplaatst om de behandeling tegen malaria te beginnen. Gedurende de week heb ik veel intramusculaire injecties en intraveneuze toediening van medicatie gedaan. Tevens hebben ik vaak meegekeken bij het plaatsen en verwisselen van een katheter bij de patiënten en tevens ook bij poliklinische patiënten.


Deel 3, de operatie:

Op maandag hebben we een kort gesprek gehad over onze voortgang met Mw. Kadethe. Hier heb ik samen met Tasha een leerdoel opgesteld voor aankomende week, namelijk: het verzorgen van een chirurgische patiënt. In overleg met de clinichan (soort arts) op de afdeling hebben we gekeken of er een operatie was gepland voor de week. En we hadden geluk: voor dinsdag 29-04 was er een operatie gepland voor een hernia repair bij een patiënt op de male ward. We hebben de casus verder besproken met Mw. Kadethe en hebben de rest van de voorbereiding op de operatie van MORGEN! geregeld. Op woensdag 30-04 was het dan zo ver, voor de eerste keer meekijken bij een operatie. Na het morning report hebben we nog even geholpen op de male ward. Hier werd het echter even spannend want de bloeddruk van onze patiënt bleek aan de hoge kant te zijn! Na even in spanning te hebben gewacht op de arts ging onze patiënt dan toch naar de theatre (OK). Eenmaal op de OK moesten we even wachten terwijl de voorbereidingen werden gedaan. Dit was echter helemaal niet erg want er waren veel studenten van de opleiding van het ziekenhuis aanwezig die ook voor de eerste keer stage gingen lopen in de theatre. Voor de operatie hebben we samen nog snel een foto gemaakt! (ook een beeje van de zenuwen natuurlijk). Toen moesten we de gezelligheid achter ons laten en stapten we de OK in, helemaal aangekleed in steriele pakken, haarmutsjes en mondkapjes. Hier hebben we even gewacht en naar enige onduidelijkheid kwamen we een tegenvaller tegen, namelijk: de operatie kon niet doorgaan omdat de bloeddruk van de patiënt te hoog was (een onderdruk van 111!), later bleek dat de patiënt het was vergeten om zijn bloeddruk verslagende medicatie in te nemen. Een beetje teleurgesteld hebben we de rest van de dag op de male ward afgemaakt.

De volgende dag op de male ward kwamen Tasha en ik echter voor een verassing te staan! de clinichan kwam naar ons toe om te vertellen dat de operatie van de hernia repair NU gedaan zou worden. Echter hadden Tasha en ik onze steriele pakken niet bij omdat we dit niet hadden verwacht. We zijn dus gezamelijk naar huis gesprint om snel onze pakken op te halen! Helemaal buiten adem kwamen we aan bij de operatie kamer. De voorbereidingen gingen hetzelfde als de vorige operatie poging. Echter waren er deze keer geen studenten aanwezig, (jammer!). We hebben ons weer klaargemaakt om de OK te betreden, en deze keer ging het gebeurden voor het echie! Tasha en ik hebben meegekeken bij de hernia repair operatie. Dit ging echter een heel stuk anders dan in Nederland. Er draaide muziek op de achtergrond en het OK personeel was druk in gesprek met elkaar. Echter gebeurde de procedure erg steriel en netjes! Halverwege de procedure kwam onze
patiënt die verdoofd was d.m.v. een ruggenprik weer bij! (even schrikken) hier werd echter snel actie ondernomen door de anesthesist waardoor de operatie verder goed is verlopen. Het was voor mij de eerste keer dat ik een hernia repair heb bijgewoond, de chirurg die de operatie uitvoerde was erg vriendelijk en gaf veel uitleg over de procedure.
Na de operatie heb ik samen met Tasha de nazorg van de patiënt uitgevoerd. Dit hield in dat we regelmatig de vitale functies controleerde om de status van de patiënt goed in de gaten te houden. Ook hebben we de medicatie opgehaald bij de apotheek en heb ik intramusculaire pijnmedicatie toegediend van de patiënt. Gelukkig heeft onze patiënt de operatie prima doorlopen en mag binnenkort weer naar huis!


Deel 4, vrije tijd en weekendje Blantyre:

op donderdag 1 mei was het een nationale feestdag waardoor wij dus ook vrij hadden (onverwacht maar erg lekker!). We hebben de dag gebruikt om de was te doen. In de middag kwam Rafael langs een hebben we gezamelijk een wandeling gemaakt in de omgeving van muona. Het was maar 20 minuutjes lopen maar een wereld van verschil qua natuur, een prachtig uitzicht op de bergen en het dorp! (en dat zo dicht bij ons huisje) Het was erg leuk om even bij te kletsen met rafael en de buitenste gebieden van het dorp te zien.
Ook hebben we deze week voor het eerst het bekende veelgegeten loke gerecht gekookt: nsima. Dit is een soort deegachtige substantie die je met je handen eet. Vaak word er een soort van een sausje bij geserveerd met groente waar je de nsima dan in kunt dippen.

Op vrijdag 2 mei zijn we om 4 uur in de ochtend opgestaan, om 5 uur de bus naar Blantyre te pakken. De bus was in vergelijking met onze vervaring met de tourbus erg krakkemikkig! (er zat geen achterruit in..) Echter is de reis goed verlopen (duurde ongeveer 5,5 uur) rond 11 uur zijn we aangekomen in blantyre. Hier zijn we direct naar doogles gelopen waar de dit weekend zullen verblijven. We zijn gezamelijk naar de shoprite gegaan, hier konden we ons echter niet meer beheersen. 2 kitkat's verder was onze honger naar snoep en chocolade inmiddels gestild. In de avond hebben we gezamelijk het weekend geopend met lekker eten een een colaatje! (wat een heilig moment!)